Nome científico:
Biston strataria (Hufnagel, 1767)
Tipo:
Insectos
HÁBITATS:
Bosques
Montes
Brañas
Infértiles
CORES:
Marrón, gris, branco, negro.
NÚMERO DE PATAS:
6
DESCRICIÓN:
As ás anteriores desta avelaíña son brancas con dúas bandas amplas e irregulares de cor marrón ao longo de cada á. A primeira banda é curta e está preto da base da á, rodeada por un bordo negro. A segunda banda está preto da marxe exterior cun bordo negro que rodea o interior. Entre estas dúas bandas hai un espazo branco salpicado de puntos negros, cunha marca negra en forma de media lúa preto do centro, que lle confire un aspecto moteado. As ás anteriores miden entre 17 e 27 mm de diámetro, cunha envergadura de 40 a 56 mm. As ás traseiras son máis pálidas e teñen bandas negras transversais. A parte frontal e o peito son brancos, mentres que os laterais mesturan branco e gris. O corpo está cuberto de numerosos pelos, sendo a parte posterior do peito e o corpo dun ton marrón máis escuro. Esta avelaíña presenta melanismo con dúas variacións: unha forma escura (melánica) e unha forma clara (típica).
Os machos posúen antenas emplumadas e son frecuentemente observados durante o día. Crese que estas antenas emplumadas axudan a detectar as feromonas femininas a máis dun quilómetro de distancia, o que facilita o apareamento. As femias son menos frecuentes durante o día e as súas antenas son máis delgadas e filiformes que as dos machos.
As larvas son marróns coas beiras de cor branca, con bultos vermellos pequenos en certos segmentos.
DISTRIBUCIÓN:
Común en Europa, excepto no extremo norte e sur. Distribúese polo Mediterráneo, países balcánicos, rexión do Mar Negro ata Asia Menor e Cáucaso. No norte chega ao sur de Fennoscandia e tamén se atopa nas Illas Británicas, incluída Irlanda.
ALIMENTACIÓN:
As larvas aliméntanse de diversas árbores de folla caduca, incluíndo carballos, olmos, abeleiras, álamos tremedores e ameneiros.
COSTUMES
Os adultos emerxen a principios de primavera, comezan o seu período de voo desde mediados de marzo ata abril, un período considerado temperán en comparación con outras especies de velaíñas. Voan principalmente de noite e son atraídas facilmente pola luz.