Voalla discreta

DESCRICIÓN:

É unha avelaíña da familia Erebidae. A especie foi descrita por primeira vez por Eugenius Johann Christoph Esper en 1784. A envergadura é de 35 a 42 mm nos machos e de 37 a 42 mm nas femias. A cor de fondo das ás e a forma das súas marcas son bastante variables. O tórax de pelo negro caracterízase por dúas franxas lonxitudinais amarelas e por unha espiña cervical ancha e amarela. As antenas dos machos son ciliadas (pilosas), mentres que as das femias son filiformes (como fíos). O abdome é vermello con manchas negras. As ás poden estar tinguidas de amarelo en Cymbalophora f. flaveola Schultz, 1906; e de gris en Cymbalophora f. fumosa Oberthür, 1911. As larvas son de cor marrón gris, peludas e están cubertas de verrugas de cor marrón escuro en cada segmento.

HÁBITAT:

Esta avelaíña prefire áreas soleadas e rochosas, os pastos, as silveiras e as ladeiras das montañas en altitudes baixas e medias.

DISTRIBUCIÓN:

Pódese atopar no sur de Europa desde a Península Ibérica ata Grecia e no oeste de África do Norte.

ALIMENTACIÓN:

As larvas aliméntanse de Taraxacum officinale, especies de Stipa, Brachypodium phoenicoides, especies de Festuca, varias gramíneas (Poaceae) e outras plantas de baixo crecemento.

COSTUMES

As avelaíñas do xénero Cymbalophora son capaces de emitir sons coas súas ás durante o voo.

REPRODUCIÓN:

Cymbalophora pudica é univoltina. As larvas pódense atopar de maio a xuño. A continuación, constrúen os seus casullos e descansan moito tempo neles antes de se converteren en crisálides. As avelaíñas voan de agosto a setembro, dependendo da localización.

RISCOS:

A poboación de Cymbalophora pudica está en franca regresión desde hai algúns anos, posiblemente debido á perda de áreas de maleza e ao tratamento dos sebes e valados con produtos químicos.

REFERENCIADA NOS SEGUINTES LUGARES:

REFERENCIADA NAS SEGUINTES RUTAS:

XEOPOSICIONAMENTO DA GALERÍA: