Avelaíña do estralote
Nome científico:
Eupithecia pulchellata Stephens, 1831
NOME ESPAÑOL:
Polilla de la dedalera
Tipo:
Insectos
HÁBITATS:
Montes
Pastos
Brañas
Infértiles
CORES:
Marrón, gris, negro.
NÚMERO DE PATAS:
6
DESCRICIÓN:
A envergadura das súas ás é de 18 a 22 mm e esta especie é bastante colorida para o xénero, con bandas alternas de marrón escuro e cor laranxa amarelado nas ás dianteiras. Nalgúns exemplares, as bandas amarelas poden ser moi pálidas. Presenta liñas transversais escuras. As ás traseiras están marcadas de forma semellante, pero xeralmente son máis pálidas.
HÁBITAT:
A avelaíña do estralote prefire vivir no linde dos bosques, clareiras e parques, así como en xardíns e pendentes montañosas cálidas.
DISTRIBUCIÓN:
Ten unha distribución dispersa por toda Europa, está presente onde se atopa a súa planta alimenticia.
ALIMENTACIÓN:
A larva normalmente aliméntase dentro das flores de estralote (especies de Digitalis), consume partes reprodutivas como estames e sementes en desenvolvemento.
COSTUMES
A larva é bastante variable, pero normalmente ten unha cor amarela verde con marcas violáceas. Suxéitase dentro das flores de estralote (especies de Digitalis), abríndose camiño ao través dun lado da flor e pechando a boca con seda para alimentarse das partes reprodutivas da flor, isto é, dos estames e das sementes en desenvolvemento. A larva pode ser atopada de xuño a agosto buscando flores descoloridas. A crisálide hiberna no solo, durando todo o inverno ata maio e xuño. As corolas das flores poden persistir na planta moito tempo despois de caeren as flores non infectadas. De xeito algo sorprendente, dada esta ecoloxía de alimentación moi especializada, tamén foi rexistrada alimentándose de Brassica oleracea. O exemplar adulto voa de noite entre maio e xuño e é atraído pola luz.
REPRODUCIÓN:
A avelaíña do estralote realiza o seu ciclo vital, que inclúe ovos, larvas, crisálides e adultos.
RELACIÓNS CON OUTROS SERES OU ROCHAS
Acceder - Rexistrarse
