Pardal arroceiro de Java
Nome científico:
Lonchura oryzivora Linnaeus, 1758
NOME ESPAÑOL:
Capuchino arrocero de Java, gorrión javanés.
Tipo:
Aves
HÁBITATS:
Pastos
Brañas
Doméstico
CORES:
Gris, negro, vermello, branco, marrón.
NÚMERO DE PATAS:
2
NOMES NOUTROS IDIOMAS:
Java Sparrow (en inglés), Java-Amadine (en francés), Javaspatz (en alemán)
DESCRICIÓN:
O pardal arroceiro de Java é unha especie de ave passeriforme da familia Estrildidae.
Mide 17 cm de lonxitude. O adulto caracterízase por ter as costas e o peito de cor gris, ventre rosado, cabeza negra con meixelas brancas, un anel ao redor do ollo de cor vermella, patas rosadas e pico vermello.
Ambos sexos son semellantes, pero os paxaros novos teñen as costas de cor café e o ventre dun café máis pálido, así como as meixelas. O resto da cabeza é de cor gris escura e o pico é gris coa base rosada.
HÁBITAT:
Pode ser avistado en prados e terras de cultivo. Tamé en cidades e pequenas poboacións. A súa presenza en Galiza é ocasional debido a escapadas das gaiolas.
DISTRIBUCIÓN:
É nativo das illas de Java, Bali e Bawean en Indonesia. Aínda que a súa poboación en estado natural diminuíu considerablemente, foi introducido con éxito en moitos países e está amplamente distribuído en todo o mundo, incluíndo India, Filipinas, Venezuela, Puerto Rico e Hawái.
ALIMENTACIÓN:
Aliméntase principalmente de grans e sementes. Na súa dieta tamén se inclúen verdes e froitas, destacando a mazá e a leituga. Ademais, requiren suplementos nutritivos e fontes de calcio. É considerado unha praga dos campos de arroz, debido á súa predilección por este cereal.
COSTUMES
É unha especie moi gregaria que forma bandadas.
REPRODUCIÓN:
Este paxaro pon ata oito ovos e pode construír os seus niños tanto en árbores como en edificios. A incubación dos ovos dura aproximadamente tres semanas e tanto o macho como a femia participan no coidado das crías.
ESTATUS:
O pardal arroceiro de Java sufriu a perda do seu hábitat natural e a captura masiva para o comercio de aves de gaiola. Como resultado, a súa poboación en estado natural diminuíu significativamente. Actualmente, está catalogado como en perigo de extinción na Lista Vermella da IUCN.
OUTROS DETALLES:
A súa chamada soa como un "chip", e o seu canto é unha serie rápida de sons que soa "chipchipchipchipchipchip".
Trátase dun paxaro moi popular como ave de gaiola, debido á súa beleza e ao seu comportamento sociable.
REFERENCIADA NOS SEGUINTES LUGARES:
NON HAI NINGUNHA OBSERVACIÓN
REFERENCIADA NAS SEGUINTES RUTAS:
NON HAI NINGUNHA OBSERVACIÓN
XEOPOSICIONAMENTO DA GALERÍA: