Xabarín

Nome científico:
Sus scrofa (Linnaeus, 1758)

OUTROS NOMES:
Porco bravo

NOME ESPAÑOL:
Jabali

Tipo:

Mamíferos

HÁBITATS:

Bosques Montes

CORES: Marron, gris, negro.

NÚMERO DE PATAS: 4

DESCRICIÓN:

Animal vertebrado, mamífero da familia dos súidos, moi común en Galicia.

Peso: ata 90 kg (machos) ata 65kg (femias)
Lonxitude cabeza-corpo: 90 - 170 cm.
Lonxitude rabo: 22 cm.
Altura ata a cruz dos ombros: 35-50 cm.
Promedio de vida: 2-5 anos.

Animal parecido ó porco doméstico pero cun pelaxe marrón escuro, castaño, uns longos cairos coñecidos como navallas situados a maior altura nos cuartos dianteiros.
As navallas (cairos) son a súa arma defensiva e poden chegar a medir 30 cm nos machos, o que é unha terrible ameaza para os seus depredadores.

As crías nacen cunhas raias no lombo de cor branca e a pelaxe de cor castaña clara. Pouco a pouco van adquirindo a pelaxe do adulto, polo que se poden encontrar xabatos de marróns variados. Os exemplares adultos poden chegar a ter a pelaxe case negra.

HÁBITAT:

Moi común nos montes e bosques de Galicia. Polo día é sedentario pero pola noite pode desplazarse a grandes distancias (ata 14km).

DISTRIBUCIÓN:

Aparece en todo o territorio, incluso nas zonas urbanas.

ALIMENTACIÓN:

De alimentación omnívora. Degusta landras e castañas dos montes, pero tamén miñocas (son frecuentes o rastros desta actividade), froitas, cogomelos, insectos ou plantas.

COSTUMES

É un animal sociable e pódese encontar en familias matriacais de ata catro individuos.

Na época de celo os machos buscan ás femias dunha maneira moi activa e ata chegan a esquecerse da súa propia alimentación.

Como o xabaríl ten as glándulas sudoríparas atrofiadas regula a súa temperatura corporal con baños de lama. Esta actividade adoita deixar rastros nos montes. Estes baños teñen tamén un rol nas súas relacións sociais e territoriais.