DESCRICIÓN:
Esta é a subespecie gallaecica, típica de cantís ou areais costeiros. As follas ou os pétalos bífidos son característicos.
En Galicia poden verse estas subespecies:
Subsp. Gallaecica: propia de cantís ou areais costeiros coas follas de espatuladas a anchamente elípticas.
Subsp. Scabriflora: propias de pastos, aínda que podería verse na costa, coa folla de estreitamente elíptica a lineal.
Subsp. Megacalycina: propia de pastos, co cálice de 20-26mm, máis longo que as outras dúas, que son de 12-18mm.
O nome do xénero está certamente ligado ao carácter de Silenus (en grego Σειληνός, en latín Sīlēnus), pai adoptivo e titor de Dionysus, representado sempre co ventre inchado, semellante aos cálices de numerosas especies, por exemplo Silene vulgaris ou Silene cónica. Aínda que tamén se evocou unha posible orixe (Teofrasto, vía Lobelius, e máis tarde Linneo) do grego σίαλoν (saliva, moco, baba), en alusión á viscosidade de certas especies, ou de σίαλος (gordo), que sería o mesmo que a primeira interpretación, é dicir, inflado, inchado.
Scabriflora: epíteto latino que fai referencia ás flores, rugosas.
REFERENCIADA NOS SEGUINTES LUGARES:
NON HAI NINGUNHA OBSERVACIÓN
REFERENCIADA NAS SEGUINTES RUTAS:
NON HAI NINGUNHA OBSERVACIÓN
XEOPOSICIONAMENTO DA GALERÍA: